سینمای ایران امسال با هفت فیلم حضوری چشمگیر در جشنواره دریای سرخ دارد، جشنواره‌ای که بزرگ‌ترین جشنواره سینمایی خاورمیانه شده و برخلاف جشنواره‌های دیگر جهان عرب، توجه ویژه‌ای به سینمای ایران دارد. کلیم آفتاب، مدیر بخش بین‌المللی جشنواره، در این گفت‌وگوی اختصاصی با ایندیپندنت فارسی درباره سینمای ایران و فیلم‌های منتخب جشنواره می‌گوید.
آفتاب درباره این حضور چشمگیر و رابطه سینمای ایران و عربستان سعودی می‌گوید: «امسال در جشنواره بیشتر از همیشه فیلم ایرانی داریم. البته، سال‌های قبل نیز فیلم‌های ایرانی داشتیم، اما امسال بیشتر شده است. ایرانی‌های بیشتری آمدند و با شرکت‌های سعودی صحبت کردند؛ با سرمایه‌گذارهای سعودی و شرکت‌های تولید؛ در این‌باره که چطور می‌توانند همکاری کنند. فکر می‌کنم خواهید دید که چیزی بین این دو کشور توسعه خواهد یافت و این برای همه ما هیجان‌انگیز خواهد بود.»
فیلم رکسانا، ساخته پرویز شهبازی، در بخش مسابقه حضور دارد. کلیم آفتاب درباره این فیلم می‌گوید: «رکسانا را از طریق ثبت‌نام دیدیم. فیلم‌های ایرانی خیلی زیادی دیدیم و این فیلمی بود که از اول من را به خودش جلب کرد؛ به‌خاطر ساختارش و داستان مردی که شیفته رکسانا می‌شود و از خلال این رابطه، ما فاصله جنسیت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را شاهدیم. در عین حال، شخصیت اصلی برای عکاس و هنرمند شدن با مشکل روبه‌رو است و در کنار آن، اینکه فاجعه و تروما چطور می‌تواند بر هر رابطه‌ای اثر بگذارد و همه این‌ها با هم چه شرایط مشکلی ایجاد می‌کند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
فیلم برف آخر، ساخته امیرحسین عسگری، در بخش محبوب جشنواره‌ها به نمایش درآمد. کلیم آفتاب درباره این فیلم می‌گوید: «برف آخر هم فیلم خیلی خوبی است. برای من فیلم متفاوتی بود از سینمای ایران، چون بیشتر از اینکه سینمای شاعرانه و ملودرام باشد، یک تریلر است. داستان خودش را در دل چشم‌اندازهای زیبا به‌خوبی فیلم‌برداری می‌کند. دیدن برف در ایران هم جالب بود. برای همین، دیدن این چشم‌اندازها برایم خوشایند بود. داستان نیز به شکلی درگیرکننده پیش می‌رود. برای من نمایش فیلم‌هایی از ژانرهای مختلف جذاب است. چیزی که برای من هیجان‌انگیز بود، نمایش فیلمی از ایران است که تریلر باشد.»
«یک بخش از هدف جشنواره دریای سرخ توسعه و پیشرفت استعدادهای کشور سعودی و جهان عرب است و تشویق آن‌ها برای ساختن فیلم‌های ژانر بسیار مهم است. اگر به فیلم‌های سعودی امسال نگاه کنید، می‌بینید که چقدر ژانرهای مختلفی دارند: از علمی- تخیلی تا فانتزی و کمدی.»
«چمدان را هم از طریق ثبت‌نام پیدا کردیم و من تماشایش کردم. گفتن داستانش خیلی سخت است، چون داستان مینی‌مالی دارد، بدون دیالوگ و شیوه‌ای خاص که با آن ما با زندگی این مرد و تراژ‌دی‌ای که از سر گذرانده است آشنا می‌شویم. حالا با این واقعیت روبه‌روییم که چه چیزی در داخل این چمدان هست و چه چیزی نیست. و این تمام خاطرات اوست. و حالا با تهی شدن روبه‌روییم و از دست دادن همه‌چیز، غیر از بدن خودش. این برای من خیلی زیبا بود، به‌ویژه در این شکلی که روایت می‌شود.»
«در مورد تایتانیک نسخه مناسب خانواده‌های ایرانی، شاید یک خرده بخندیم، چون به بحث‌هایی برمی‌خوریم درباره اینکه چه نوع فیلمی را می‌شود نمایش داد و چه چیزی درست است یا غلط. ما در جشنواره دریای سرخ خوش‌شانس هستیم، چون فقط فیلم‌ها را به شکل کامل و همان‌طور که کارگردان ارائه کرده است نمایش می‌دهیم. برای همین، سوال ما این نیست که کجایش را باید سانسور کنیم. یا کل فیلم را می‌پذیریم یا نه، و بر اساس مورد تصمیم می‌گیریم که چه جاهایی مرزها را باز کنیم یا نه. این فیلم در این‌باره است که چطور جامعه در حال تغییر است و هم‌زمان با این تغییر، چه سردرگمی‌هایی به وجود می‌آید. اینجا، در فیلم، در داخل اتاق سانسور هستیم و آن‌ها فیلم تایتانیک را، فیلمی که همه می‌شناسند، تماشا می‌کنند و در این‌باره حرف می‌زنند که برخی چیزها که قبلا مجاز نبوده، حالا مجاز است؟ بحث‌هایی می‌کنند که بسیار بامزه است. مثل این که یک بوسه رمانتیک است یا دوستانه و این که قابل‌پخش است یا نه. ضمنا، من عاشق فیلم‌هایی‌ام که در یک لوکیشن می‌گذرند. اینکه این فیلم فقط در یک استودیو می‌گذرد من را خیلی خوشحال کرد که آن را انتخاب کنم.»
